آزمایش HTLV به دنبال آنتی بادی هایی است که بدن در پاسخ به عفونت با ویروس لنفوتروپیک سلول T انسانی (HTLV) تولید می کند. HTLV گلبول های سفید خون را که برای سیستم ایمنی بدن مهم هستند، آلوده می کند. عفونت HTLV می تواند مسئول ایجاد تعدادی از بیماری ها از جمله لوسمی، لنفوم و اختلالات سیستم عصبی باشد. تست HTLV 1&2 Abs به دنبال آنتی بادی برای هر دو نوع ویروس می باشد اما تمایز نمی دهد.
تخمین زده می شود که ۱۵ تا ۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان از عفونت HTLV رنج می برند. HTLV به طور معمول از طریق تماس جنسی و قرار گرفتن در معرض خون آلوده، به ویژه از طریق مصرف داخل وریدی مواد مخدر منتقل می شود. مادران مبتلا می توانند عفونت را در دوران بارداری یا شیردهی به نوزاد منتقل کنند. پس از عفونت، HTLV مادام العمر در بدن باقی می ماند. برخی از افراد ماه ها یا سال ها پس از مواجهه اولیه به بیماری های مرتبط با HTLV مبتلا می شوند. اکثر عفونت های HTLV هیچ علامتی نشان نمی دهند. یک فرد آلوده می تواند ویروس را به دیگران منتقل کند حتی اگر بدون علامت باشد.
HTLV-I با بیماری های مختلفی از جمله میلوپاتی مرتبط با HTLV-I/پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (HAM/TSP)، یک بیماری مزمن و پیشرونده سیستم عصبی و لوسمی/لنفوم سلول T بزرگسالان (ATL)، یک بیماری نادر و نوع تهاجمی سرطان سلول های T مرتبط است. HTLV-II با چند مورد از اختلالات عصبی مشابه HAM/TSP همراه بوده است، اما پتانسیل بیماریزایی آن بسیار کمتر از HTLV-I است.
این آزمایش معمولاً برای اهداف غربالگری، به ویژه برای اهداکنندگان خون استفاده میشود، زیرا این ویروسها میتوانند از طریق انتقال خون، سوزنهای مشترک، تماس جنسی و از مادر به کودک در هنگام تولد یا شیردهی منتقل شوند.
این آزمایش برای شناسایی افراد آلوده به HTLV I یا II انجام می شود، به ویژه در اهداکنندگان خون، زیرا ویروس می تواند از طریق انتقال خون منتقل شود. همچنین میتواند در محیطهای بالینی برای بیمارانی که علائم حاکی از بیماریهای مرتبط با HTLV را نشان میدهند، استفاده شود.
هیچ آمادگی خاصی برای انجام آزمایش HTLV لازم نیست. این آزمایش با گرفتن نمونه خون افراد انجام می شود.
زمان انجام این آزمایش معمولاً ۷-۵ روز است، اما بسته به آزمایشگاه می تواند متفاوت باشد.
نتیجه مثبت به این معنی است که آنتی بادی های HTLV I یا II در خون شناسایی شده است که نشان دهنده عفونت با ویروس است. اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، ممکن است برای تایید نتایج و ارزیابی پیامدهای بالقوه به آزمایشات اضافی نیاز باشد.
نتیجه منفی به این معنی است که هیچ آنتی بادی برای HTLV I یا II در خون شناسایی نشده است. با این حال، به طور کامل احتمال عفونت را رد نمی کند، به خصوص اگر اخیراً فرد در معرض ویروس قرار گرفته است.
بسیاری از افراد مبتلا به عفونت HTLV علائمی را تجربه نمی کنند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند بسیار متفاوت باشند، اما ممکن است شامل ضعف عضلانی، اختلالات حرکتی، ضایعات پوستی و تورم غدد لنفاوی باشند.
در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای عفونت های HTLV I و II وجود ندارد، درمان بر مدیریت علائم و پیشگیری از عوارض تمرکز دارد.
عفونت های HTLV I و II را می توان با اجتناب از عوامل خطر مانند رابطه جنسی محافظت نشده، استفاده از سوزن های مشترک یا دریافت تزریق خون غربال نشده پیشگیری کرد.
HTLV I و II می تواند از طریق تماس جنسی، سوزن های مشترک، از مادر به کودک در هنگام تولد یا شیردهی و از طریق انتقال خون منتقل شود.
بله، عفونت با HTLV I با نوعی سرطان به نام لوسمی/لنفوم سلول T بزرگسالان مرتبط است.
خیر، HTLV I و HIV ویروس های مختلفی هستند. هر دو رتروویروس هستند و می توانند از راه های مشابهی منتقل شوند، اما باعث بیماری های مختلفی می شوند.