در این دسته مقالات مربوط آزمایشاتی که رویش انجام می دهد
PAI-1 چیست؟
PAI-1 یک پروتئین بازدارنده سرین پروتئاز است که به عنوان تنظیم کننده اولیه فیبرینولیز (فرآیند شکستن لخته های خون) عمل می کند. این ماده فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (tPA) و اوروکیناز (uPA) را مهار می کند، که پلاسمینوژن را به پلاسمین که فیبرین را در لخته ها تجزیه می کند، فعال می کند.
NEW DECO IDEAS
آزمایش کاریوتایپ از خون یا مایعات بدن برای آنالیز کروموزوم های شما استفاده می کند. کروموزوم ها بخش هایی از سلول های ما هستند که حاوی ژن هایی هستند که از DNA تشکیل شده اند. شما ژن ها را از والدین خود به ارث می برید. ژن ها صفات شما مانند رنگ چشم و پوست را تعیین می کنند.
اکثر مردم 23 جفت کروموزوم دارند (در مجموع 46 کروموزوم). نصف آن را از مادر و نیمی از پدر دریافت می کنند. اما گاهی اوقات افراد فاقد برخی کروموزوم ها هستند یا دارای کروموزوم های اضافی هستند. یا کروموزوم آنها ممکن است اندازه، شکل یا توالی (ترتیب) غیرطبیعی باشد. کروموزوم های غیرمعمول می تواند به این معنی باشد که شما یک بیماری یا اختلال ژنتیکی دارید.
چه زمانی آزمایش کاریوتایپ لازم است؟
بزرگسالان ممکن است به این نوع آزمایش ژنتیکی نیاز داشته باشند اگر:
برای باردار شدن خود مشکل داشته باشند. گاهی اوقات ناباروری مردانه یا زنانه نتیجه یک اختلال ژنتیکی است.
سرطان یا اختلالات خونی خاصی داشته باشید. بیماری هایی مانند کم خونی، لوسمی، لنفوم یا مولتیپل میلوما می توانند کروموزوم های شما را تغییر دهند. کاریوتایپ به شما کمک می کند که این ناهنجاری ها را شناسایی کنید و به شما در انتخاب بهترین نوع درمان کمک می کند.
سابقه خانوادگی بیماری های ژنتیکی خاص داشته باشید. آنالیز کروموزوم می تواند تعیین کند که آیا کروموزوم های غیرطبیعی دارید یا خیر. همچنین مشخص می کند که شانس انتقال آنها به فرزندان چقدر است.
اگر جنین در حال رشد در معرض خطر بالای اختلالات ژنتیکی باشد، ممکن است به کاریوتایپ نیاز داشته باشد:
والدینی که در هنگام بارداری بالای 35 سال سن دارند.
والدین مبتلا به اختلالات ژنتیکی یا سابقه خانوادگی اختلالات ژنتیکی.
اگر جنین در اواخر بارداری یا در حین تولد بمیرد، آزمایش کاریوتایپ می تواند تعیین کند که آیا یک اختلال ژنتیکی ممکن است علت مرگ بوده یا خیر.
نوزادان یا کودکان خردسال در صورت بروز علائم اختلال ژنتیکی ممکن است نیاز به آنالیز کروموزوم داشته باشند. اختلالات ژنتیکی زیادی وجود دارد که هر کدام علائم متفاوتی دارند.
نحوه چگونگی آزمایش کاریوتایپ چیست؟
اکثر افراد برای آماده شدن برای آزمایش کاریوتایپینگ نیازی به انجام کاری ندارند. اگر اخیرا تزریق خون داشته اید، با پزشک خود مشورت کنید که آیا نیازی هست برای انجام آزمایش مدتی صبر کنید یا خیر.
در برخی موارد، پزشک ممکن است از شما بخواهد که قبل از آزمایش ناشتا باشید. حتما از پزشک خود در مورد شرایط مورد نیاز قبل از آزمایش سوال کنید.
اگر از داروهای خاصی استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. چون ممکن است نیاز باشد قبل از انجام آزمایش مصرف برخی داروها را موقتا قطع کنید.
برخی افراد ترجیح می دهند قبل از انجام آزمایش کاریوتایپ با یک مشاور ژنتیک صحبت کنند. نتایج یک آزمون می تواند تاثیرات عاطفی عمیقی بر فرد داشته باشد. این امر به ویژه برای والدینی که ممکن است متوجه شوند جنین دارای یک اختلال ژنتیکی است صادق است. انجام این نوع آزمایش کاملا انتخاب شماست، بنابراین مهم است که قبل از تصمیم گیری، خطرات و فواید آن را بسنجید.
انواع مختلف آزمایش کاریوتایپ چیست؟
تست کاریوتایپ می تواند چندین شکل داشته باشد:
آزمایش خون، که رایج ترین روش برای انجام آزمایش کروموزوم در بزرگسالان، نوزادان و کودکان است.
آسپیراسیون استخوان و بیوپسی، که نمونه ای از مغز استخوان را در افراد مبتلا به سرطان های خاص یا اختلالات خونی آزمایش می کند.
آمنیوسنتز: که نمونه ای از مایع آمنیوتیک را می گیرد. این مایع محافظی است که جنین در حال رشد را احاطه کرده است.
نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)، که نمونه ای از سلول ها را از جفت می گیرد. این عضوی است که در دوران بارداری در رحم رشد می کند تا اکسیژن و مواد مغذی را برای جنین فراهم کند.
آزمایش خون کاریوتایپ چیست؟
فرآیند دریافت خون برای آزمایش کاریوتایپ استاندارد تنها چند دقیقه طول می کشد. ممکن است آزمایش را در بیمارستان یا آزمایشگاه انجام دهید. معمولا یک تکنسین آزمایشگاه از شما نمونه خون می گیرد.
چیزی که می توانید در این پروسه انتظار داشته باشید به صورت زیر است:
تکنسین آزمایشگاه با استفاده از یک سوزن نازک از رگ بازوی شما خون می گیرد.
ممکن است اندکی احساس سوزش کنید.
آنها یک لوله جمع آوری را با خون پر می کنند و سپس سوزن را خارج می کنند.
یک باند یا چسب کوچک بر روی محل خونگیری قرار می دهند.
در طول آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی چه اتفاقی می افتد؟
یک پزشک متخصص در زمینه سرطان (انکولوژیست) یا متخصص در حوزه اختلالات خونی (هماتولوژیست) معمولا آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی را انجام می دهد. ممکن است نمونه برداری در یک بیمارستان، کلینیک یا آزمایشگاه انجام شود.
چیزی که ممکن است در طی این فرایند رخ دهد به شرح زیر است:
در برخی موارد ممکن است برای آرامش فرد قبل از انجام آزمایش از آرامبخش استفاده شود.
فرد باید به پهلو یا شکم دراز بکشد.
پزشک معمولا بالای استخوان لگن را با تزریق یک بی حس کننده موضعی، بی حس می کنند تا در طول عمل درد کمتری احساس کنید.
برای آسپیراسیون مغز استخوان، پزشک یک سوزن نازک را از طریق استخوان وارد می کند و نمونه ای از مایع مغز استخوان برمیدارد.
برای بیوپسی، نمونه ای از بافت مغز استخوان جامد را برمیدارد.
ممکن است در حین عمل کمی درد یا فشار احساس کنید.
در طول آمنیوسنتز چه اتفاقی می افتد؟
اگر تصمیم به انجام آمنیوسنتز دارید، معمولا این تست در هفته 15 تا 20 بارداری انجام می شود. پزشک متخصص زنان و زایمان معمولا تست آمنیوسنتز را انجام می دهد. این تست را می توانید در بیمارستان، کلینیک یا آزمایشگاه انجام دهید.
چیزی که در پروسه انجام این تست رخ می دهد:
شما به پشت دراز می کشید و پزشک شما سونوگرافی بارداری انجام می دهد. سونوگرافی به آنها کمک می کند تا داخل رحم و جنین را ببینند.
آنها از سونوگرافی برای هدایت یک سوزن نازک در شکم و رحم شما استفاده می کنند و مراقب هستند که به جنین آسیب نرسانند. سوزن به داخل کیسه آمنیوتیک (غشای نازک اطراف جنین که حاوی مایع آمنیوتیک است) می رود. ممکن است قبل از وارد کردن سوزن، مقداری داروی بی حس کننده روی پوست تزریق شود.
پزشک نمونه ای از مایع آمنیوتیک را می گیرد و سپس سوزن را خارج می کند.
ممکن است در طول عمل احساس سوزش یا گرفتگی داشته باشید.
در طول نمونه برداری از پرزهای کوریونی چه اتفاقی می افتد؟
اگر نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) را انتخاب می کنید، این آزمایش معمولا در هفته های 10 تا 13 بارداری انجام می شود. مشابه آمنیوسنتز، متخصص زنان و زایمان این عمل را در بیمارستان، کلینیک یا مطب پزشک انجام می دهد.
بر اساس نتیجه سونوگرفی، پزشک ممکن است CVS ترانس سرویکال یا CVS ترانس شکمی را توصیه کند. در روش ترانس سرویکال پزشک با قرار دادن یک کاتتر در دهانه رحم به جفت شما دسترسی پیدا می کند. در تکنیک ترانس شکمی پزشک یک سوزن را از طریق شکم وارد می کند تا سلول های جفت را بگیرد. این روش مشابه آمنیوسنتز است.
مراحل انجام این روش:
شما به پشت دراز می کشید و پزشک سونوگرافی بارداری را انجام می دهد. سونوگرافی به آنها کمک می کند تا داخل رحم و جنین شما را ببینند.
آنها از سونوگرافی برای هدایت یک کاتتر از طریق دهانه رحم یا یک سوزن از طریق شکم برای رسیدن به جفت استفاده می کنند.
پزشک نمونه ای سلول ها را از جفت می گیرد.
ممکن است در حین عمل مقداری فشار احساس کنید.
برای انتخاب نوع تست کاریوتایپ مناسب قبل از تولد با پزشک خود مشورت کنید. هر آزمایشی مزایا و معایب خاص خود را دارد.
آیا آزمایش کاریوتایپ خطراتی دارد؟
آزمایش خون خطرات قابل توجهی ندارد، اما ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
کبودی
خونریزی خفیف در محل خونگیری
درد در داخل بازوی شما
خطرات آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی عبارتند از:
خونریزی
کبودی
عفونت
درد یا سوزش در محل تزریق
گزگز در پاهای شما.
خطرات آمنیوسنتز یا CVS عبارتند از:
خونریزی
گرفتگی و دل پیچه
عفونت در رحم
سقط جنین (حدود 1 نفر از هر 100 نفر بعد از CVS سقط جنین دارند، کمتر از 1 نفر از هر 200 نفر بعد از آمنیوسنتز سقط جنین دارند).
انتقال ویروس (این اتفاق نادر است، اگر ناقل ویروس باشید و خون شما در طول عمل با خون جنین مخلوط شود، ممکن است نوزاد به ویروس مبتلا شود).
چه زمانی از نتایج آزمایش کاریوتایپ مطلع خواهم شد؟
ممکن است لازم باشد چند هفته برای نتیجه آزمایش کاریوتایپ خود صبر کنید. البته ممکن است زمان کمتر یا بیشتری طول بکشد. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی می توانید نتایج خود را دریافت کنید.
نتایج آزمایش کاریوتایپ چیست؟
نتایج غیرطبیعی آزمایش کاریوتایپ می تواند به این معنی باشد که شما یا جنین کروموزوم های غیر عادی دارید. این ممکن است نشان دهنده بیماری ها و اختلالات ژنتیکی باشد. از جمله:
سندرم داون (همچنین به تریزومی 21 معروف است). که باعث تاخیر در رشد و ناتوانی های ذهنی می شود.
سندرم ادواردز (همچنین به تریزومی 18 معروف است). که باعث مشکلات شدید در ریه ها، کلیه ها و قلب می شود.
سندرم پاتو که باعث رشد ضعیف رحم و وزن کم هنگام تولد می شود.
سندرم ترنر، که از ظهور ویژگی های زنانه در دختران و زنان جلوگیری می کند.
(ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV (به انگلیسی: (Human Papillomavirus) عامل عفونت اچ‌پی‌وی یک ویروس دارای دی‌ان‌ای از خانوادهٔ پاپیلوماویروس‌ها است. عفونت ناشی از این ویروس در بسیاری از موارد بدون علامت بوده و ۹۰٪ آنها در دو سال به صورت خودبه‌خود رفع می‌شوند. در برخی موارد، عفونت اچ‌پی‌وی باقی مانده و باعث ایجاد زگیل یا تغییرات زخم‌شکل پیشسرطانی می‌شود. این تغییرات، بسته به ناحیهٔ تحت تأثیر، خطر ابتلا به سرطان دهانهٔ رحم، واژن، آلت مردی، مقعد، دهان، گلو و لوزه را افزایش می‌دهند.تقریباً تمامی سرطان‌های دهانهٔ رحم (سرویکس) به واسطهٔ ویروس اچ‌پی‌وی به خصوص دو تیپ HPV16 و HPV18 بوده که ۷۰٪ موارد را تشکیل می‌دهند. HPV16 تقریباً باعث ۹۰٪ سرطان‌های ناحیهٔ حلق دارای تست مثبت HPV است. بین ۶۰٪ تا ۹۰٪ سایر سرطان های مذکور نیز به اچ‌پی‌وی مرتبط هستند. HPV6 و HPV11 علت شایع زگیل‌های دستگاه تناسلی و پاپیلوماتوز حنجره هستند. این ویروس بیشتر از همه در زمان آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می‌یابد
چه کسانی نیاز به انجام تست HPV دارند؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا بهتر است بدانید ویروس HPV چیست؟ این یک ویروس مقاربتی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود. با آنکه در سال های اخیر میتوان برای راهکارهایی نظیر واکسن گارداسیل بسیار در مقابل انتشار آن مقاومت کرد، اما این ممکن است قطعی نباشد. ویروس HPV زمینه‌ساز بسیاری از اختلالات نظیر زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم می شود. این ویروس بسیار شایع است و انواع مختلفی دارد. بنابراین ممکن است نیاز باشد قبل از ازدواج و یا زمانی که پزشک صلاح می داند، این آزمایش را انجام دهید.
چرا انجام تست HPV الزامی است؟
بیشتر افراد از طریق تماس مستقیم جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی به عفونت HPV تناسلی مبتلا می شوند اما لازم است این نکته را نیز بدانید که این ویروس از طریق تماس پوستی منتقل می شود. از آنجایی که HPV یک عفونت پوست به پوست است، برای انتقال نیازی به مقاربت نیست. بسیاری از افراد مبتلا به HPV هستند و حتی آن را نمی دانند، به این معنی که حتی اگر شریک زندگی شما هیچ علامتی نداشته باشد، همچنان با وجود رعایت مراقبت های جنسی می توانید به آن مبتلا شوید. همچنین تعدد شرکای جنسی احتمال ابتلا به این ویروس را بسیار بالا می برد. بنابراین انجام این تست به صورت روتین برای اطمینان از سلامت شما الزامی است.
عفونت با HPV بسیار شایع است. در بیشتر افراد، بدن به تنهایی قادر به پاکسازی عفونت است. اما گاهی اوقات، عفونت از بین نمی رود. عفونت مزمن یا طولانی مدت، به ویژه زمانی که ناشی از برخی از انواع پرخطر HPV باشد، می تواند در طول زمان باعث سرطان شود.
اغلب این عفونت هیچ علائمی ایجاد نمی کند. به همین دلیل زمانی که افراد به این ویروس مبتلا می شوند، ممکن است متوجه آن نشوند و در صورت بروز اختلالات خطرناک تر نظیر زگیل تناسلی این اختلال را مشاهده کنید.
زگیل ناحیه تناسلی: زگیل تناسلی می تواند به صورت برآمدگی های ریز ساقه مانند یا ضایعات صاف ظاهر شود. آنها همچنین می توانند ظاهری مانند گل کلم داشته باشند. اگرچه معمولاً درد ندارند، اما ممکن است خارش داشته باشند.
زگیل های رایج: زگیل های رایج برآمدگی های خشن و برجسته ای هستند که معمولاً روی دست ها، انگشتان یا آرنج ظاهر می شوند.
زگیل کف پا: زگیل‌های کف پا برجستگی‌های سخت و دانه‌ریزی هستند که معمولاً روی پنجه های پا یا پاشنه ها ایجاد می‌شوند.
زگیل های مسطح: زگیل های مسطح ضایعاتی صاف و یا کمی برآمده هستند که می توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند. آن ها معمولا تیره تر از پوست اطراف هستند.
انواع کم خطر HPV
برخی از انواع HPV می توانند باعث ایجاد زگیل (پاپیلوم) روی یا اطراف ناحیه تناسلی و مقعد مردان و زنان شوند. زنان همچنین ممکن است زگیل در دهانه رحم و واژن داشته باشند. از آنجایی که این انواع HPV به ندرت باعث سرطان می شوند، به آن ها ویروس های کم خطر می گویند.
انواع پرخطر HPV
سایر انواع HPV “پرخطر” نامیده می شوند زیرا می توانند باعث سرطان شوند. پزشکان بیشتر در مورد تغییرات سلولی و پیش سرطان های مرتبط با این انواع نگران هستند، زیرا احتمال بیشتری دارد که در طول زمان به سرطان تبدیل شوند.
HPV پرخطر علائمی ندارد
متأسفانه، اکثر افرادی که دارای یک نوع پرخطر HPV هستند تا زمانی که مشکلات سلامتی جدی را در بیمار ایجاد کند هرگز هیچ نشانه ای از عفونت را نشان نمی دهند. به همین دلیل است که معاینات منظم بسیار مهم است.آزمایش تنها راه برای اطمینان از اینکه آیا در معرض خطر ابتلا به سرطان ناشی از HPV هستید یا خیر می باشد. انجام آزمایش میتواند HPV و تغییرات غیرطبیعی سلولی را قبل از ایجاد مشکل پیدا کند، در بیشتر موارد، اگر پزشک علائم هشدار دهنده را زود تشخیص دهد، سرطان دهانه رحم قابل پیشگیری است.
نه همیشه. بیشتر افراد بدون هیچ مشکلی از عفونت های HPV بهبود می یابند. دلیل اینکه چرا برخی افراد به عفونت های طولانی مدت HPV، تغییرات سلولی پیش سرطانی یا سرطان مبتلا می شوند همچنان مشخص نیست، اما داشتن شرایطی که باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی شود، مانند استفاده از تنباکو و سیگار احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد.
سرطان دهانه رحم را می توان در مراحل اولیه تشخیص داد و حتی با آزمایش های معمول غربالگری از آن پیشگیری کرد. تست پاپ اسمیر به بررسی تغییرات سلول های دهانه رحم ناشی از عفونت HPV می پردازد.
سرطان وولو
HPV همچنین می تواند باعث سرطان وولو شود که قسمت بیرونی اندام تناسلی زنانه است. این سرطان بسیار کمتر از سرطان دهانه رحم است.هیچ آزمایش غربالگری استانداردی برای این سرطان به جز معاینه فیزیکی معمولی وجود ندارد.
سرطان واژن
اکثر سرطان های واژن حاوی HPV هستند. سلول های پیش سرطانی ممکن است سال ها قبل از تبدیل شدن به سرطان وجود داشته باشد. گاهی اوقات می توان این سلول ها را با همان تست پاپ اسمیر که برای آزمایش سرطان دهانه رحم استفاده می شود، پیدا کرد. اگر سلول های پیش سرطان پیدا شود، می توان آن را درمان کرد و سرطان را قبل از شروع واقعی متوقف کرد.
سرطان آلت تناسلی
در مردان، HPV می تواند باعث سرطان آلت تناسلی شود که در مردان مبتلا به HIV و همجنسگرا، شایع تر است.هیچ آزمایش غربالگری استانداردی برای یافتن علائم اولیه سرطان آلت تناسلی وجود ندارد. از آنجایی که تقریباً همه سرطان های آلت تناسلی از زیر پوست ختنه گاه آلت تناسلی شروع می شوند، ممکن است در اوایل دوره بیماری متوجه شوند.
سرطان مقعد
HPV می تواند باعث سرطان مقعد در مردان و زنان شود. این نوع سرطان در افراد مبتلا به HIV و مردان همجنسگرا، رایج تر می باشد.
آزمایش های غربالگری سرطان مقعد به طور معمول برای همه افراد توصیه نمی شود. با این حال، برخی از متخصصان آزمایش سیتولوژی مقعدی (که به آن تست پاپ مقعدی نیز گفته می شود، زیرا بسیار شبیه تست پاپ اسمیر است که برای سرطان دهانه رحم استفاده می شود) را برای افرادی که در معرض خطر بالاتر سرطان مقعد هستند، مانند مردان همجنسگرا، افرادی که سرطان دهانه رحم یا سرطان وولو داشته اند، هر فردی که HIV مثبت است و هر کسی که پیوند عضو و یا اندیکاسیون دارو داشته است توصیه می کنند.
سرطان دهان و گلو
HPV در برخی از سرطان های دهان و گلو یافت می شود.بیشتر سرطان هایی که در پشت گلو یافت می شوند، از جمله قاعده زبان و لوزه ها، مربوط به HPV هستند. این ها شایع ترین سرطان های مرتبط با HPV در مردان هستند.
هیچ آزمایش غربالگری استانداردی برای تشخیص زود هنگام این سرطان ها وجود ندارد. با این حال، بسیاری از آن ها را می توان در اوایل معاینات معمول توسط دندانپزشک، پزشک، بهداشت یار دهان و دندان یا با معاینه شخصی پیدا کرد.
CDC واکسیناسیون HPVمی تواند تا حد زیادی از ابتلا به انواع شایع و پر خطر این ویروس جلوگیری کند. شرایط دریافت آن بهتر است به شرح زیر باشد:
اکثرا تست HPV با آزمایش پاپ اسمیر به صورت همزمان انجام می شود. این تست برای بانوان به صورت روتین از ۲۱ سالگی توصیه می شود و لازم است هر سه سال یکبار این تست تکرار شود. هر پنج سال یک بار انجام آزمایش HPV ، برای انواع پرخطر انجام می شود.
حداقل ۱۴ گونه HPV وجود دارد که می تواند منجر به سرطان شود. در صورت ابتلا به هر کدام از این گونه ها، ممکن است پزشک بخواهد شما را از نظر تغییرات دهانه رحم تحت نظر داشته باشد و نیاز باشد تست پاپ به همراه تست اچ پی وی به صورت همزمان انجام شود.
آزمایش کولپوسکوپی بسته به نتایج این دو ممکن است درخواست شود.
در حال حاضر هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، ممکن است اغلب قبل از اینکه متوجه شوید به آن مبتلا هستید، خود به خود از بین برود. اگر علائمی مانند زگیل تناسلی یا سرطان های مرتبط با HPV ایجاد شود، می توان آنها را توسط یک پزشک متخصص مربوطه درمان کرد.
زگیل تناسلی: پزشک ممکن است برداشتن جراحی یا داروهای موضعی را برای درمان زگیل های تناسلی که خود به خود از بین نمی روند توصیه کند. گزینه های رایج جراحی شامل کرایوتراپی، درمان های لیزری و برداشتن جراحی است.
سرطان دهانه رحم: سرطان دهانه رحم در صورت تشخیص زود هنگام بسیار قابل درمان است. اگر پزشک شما سلول های پیش سرطانی را در دهانه رحم شما تشخیص دهد، ممکن است کرایوتراپی و روش برداشت الکتروسرجری حلقه ای (LEEP) را برای برداشتن آنها توصیه کند. مراحل اولیه و بعدی سرطان دهانه رحم اغلب از طریق شیمی درمانی، هیسترکتومی رادیکال و سایر روش های جراحی قابل درمان است.
سایر سرطان های مرتبط با HPV: همه سرطان های مرتبط با HPV زمانی قابل درمان هستند که به موقع تشخیص داده شوند. در حالی که اکثر آن ها به روشی مشابه سرطان های غیر مرتبط با HPV درمان می شوند، محققان در حال حاضر در حال انجام آزمایشات بالینی برای تعیین اینکه آیا واکسن HPV در از بین بردن سلول های تومورال و درمان ضایعات مقعدی و وولو موثر است یا خیر.
آزمایش HTLV به دنبال آنتی بادی هایی است که بدن در پاسخ به عفونت با ویروس لنفوتروپیک سلول T انسانی (HTLV) تولید می کند. HTLV گلبول های سفید خون را که برای سیستم ایمنی بدن مهم هستند، آلوده می کند. عفونت HTLV می تواند مسئول ایجاد تعدادی از بیماری ها از جمله لوسمی، لنفوم و اختلالات سیستم عصبی باشد. تست HTLV 1&2 Abs به دنبال آنتی بادی برای هر دو نوع ویروس می باشد اما تمایز نمی دهد.
تخمین زده می شود که ۱۵ تا ۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان از عفونت HTLV رنج می برند. HTLV به طور معمول از طریق تماس جنسی و قرار گرفتن در معرض خون آلوده، به ویژه از طریق مصرف داخل وریدی مواد مخدر منتقل می شود. مادران مبتلا می توانند عفونت را در دوران بارداری یا شیردهی به نوزاد منتقل کنند. پس از عفونت، HTLV مادام العمر در بدن باقی می ماند. برخی از افراد ماه ها یا سال ها پس از مواجهه اولیه به بیماری های مرتبط با HTLV مبتلا می شوند. اکثر عفونت های HTLV هیچ علامتی نشان نمی دهند. یک فرد آلوده می تواند ویروس را به دیگران منتقل کند حتی اگر بدون علامت باشد.
HTLV-I با بیماری های مختلفی از جمله میلوپاتی مرتبط با HTLV-I/پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (HAM/TSP)، یک بیماری مزمن و پیشرونده سیستم عصبی و لوسمی/لنفوم سلول T بزرگسالان (ATL)، یک بیماری نادر و نوع تهاجمی سرطان سلول های T مرتبط است. HTLV-II با چند مورد از اختلالات عصبی مشابه HAM/TSP همراه بوده است، اما پتانسیل بیماریزایی آن بسیار کمتر از HTLV-I است.
این آزمایش معمولاً برای اهداف غربالگری، به ویژه برای اهداکنندگان خون استفاده می‌شود، زیرا این ویروس‌ها می‌توانند از طریق انتقال خون، سوزن‌های مشترک، تماس جنسی و از مادر به کودک در هنگام تولد یا شیردهی منتقل شوند.
این آزمایش برای شناسایی افراد آلوده به HTLV I یا II انجام می شود، به ویژه در اهداکنندگان خون، زیرا ویروس می تواند از طریق انتقال خون منتقل شود. همچنین میتواند در محیط‌های بالینی برای بیمارانی که علائم حاکی از بیماری‌های مرتبط با HTLV را نشان می‌دهند، استفاده شود.
هیچ آمادگی خاصی برای انجام آزمایش HTLV لازم نیست. این آزمایش با گرفتن نمونه خون افراد انجام می شود.
زمان انجام این آزمایش معمولاً ۷-۵ روز است، اما بسته به آزمایشگاه می تواند متفاوت باشد.
نتیجه مثبت به این معنی است که آنتی بادی های HTLV I یا II در خون شناسایی شده است که نشان دهنده عفونت با ویروس است. اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، ممکن است برای تایید نتایج و ارزیابی پیامدهای بالقوه به آزمایشات اضافی نیاز باشد.
نتیجه منفی به این معنی است که هیچ آنتی بادی برای HTLV I یا II در خون شناسایی نشده است. با این حال، به طور کامل احتمال عفونت را رد نمی کند، به خصوص اگر اخیراً فرد در معرض ویروس قرار گرفته است.
بسیاری از افراد مبتلا به عفونت HTLV علائمی را تجربه نمی کنند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند بسیار متفاوت باشند، اما ممکن است شامل ضعف عضلانی، اختلالات حرکتی، ضایعات پوستی و تورم غدد لنفاوی باشند.
در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای عفونت های HTLV I و II وجود ندارد، درمان بر مدیریت علائم و پیشگیری از عوارض تمرکز دارد.
عفونت های HTLV I و II را می توان با اجتناب از عوامل خطر مانند رابطه جنسی محافظت نشده، استفاده از سوزن های مشترک یا دریافت تزریق خون غربال نشده پیشگیری کرد.
HTLV I و II می تواند از طریق تماس جنسی، سوزن های مشترک، از مادر به کودک در هنگام تولد یا شیردهی و از طریق انتقال خون منتقل شود.
بله، عفونت با HTLV I با نوعی سرطان به نام لوسمی/لنفوم سلول T بزرگسالان مرتبط است.
خیر، HTLV I و HIV ویروس های مختلفی هستند. هر دو رتروویروس هستند و می توانند از راه های مشابهی منتقل شوند، اما باعث بیماری های مختلفی می شوند.
مور مارکر ماده ای است که توسط سلول های بدن تولید می شود و اطلاعات بسیار خوبی از میزان تهاجمی بودن سرطان، امکان درمان با درمان های هدفمند را در اختیار پزشک قرار میدهد. این ماده معمولا توسط سلول های سرطانی یا دیگر سلولهای بدن در واکنش به سرطان یا شرایط خوش خیم تولید می شود.
عمدتا تومور مارکرها توسط سلولهای سرطانی تولید می شوند و در مایعات بدن افراد مبتلا به سرطان مثل ادرار و خون یافت می شوند. در ادامه این مقاله از سایت آزمایشگاه رویش سبزوار همراه ما باشید تا در خصوص این موضوع اطلاعات بیشتری را در اختیارتان قرار دهیم.
تومور مارکر ها کاربردهای مختلفی دارند. برخی تنها در یک نوع سرطان ایجاد می شوند و برخی دیگر در چند نوع سرطان موجودند. دو نوع تومور مارکر وجود دارند که از آنها برای درمان سرطان استفاده می شود.
تومور مارکر های گردشی
تومور مارکر های بافت
از این نوع تومور مارکر در موارد زیر استفاده می شود :
– تشخیص مرحله پیشرفت سرطان
– ارزیابی میزان پیشرفت
– و در نهایت انتخاب بهترین گزینه برای درمان.
سطح تومور مارکر در تعیین و پیش بینی وضعیت بیمار و مرحله بیماری بسیار موثر است. برای مثال آلفا فیتوپروتئین که در سرطان بیضه از خون اندازه گیری می شود؛ به تعیین مرحله پیشرفت بیماری و روند درمان کمک می کند.
اندازه گرفتن سطح تومورمارکر ها در بدن در تعیین روند کلی درمان به پزشک کمک می کند. برخی از تستهای تشخیصی به وسیله آزمایش مشخص می کند که آیا درمان های تعیین شده به بیمار کمک خواهد کرد یا خیر.
این نوع تومورمارکر ها که در ادرار ، خون ، مدفوع و یا سایرمایعات بدن برخی افراد مبتلا به سرطان یافت می شوند. کاربردهای زیر را دارند:
– تعیین و بررسی میزان پیشرفت سرطان
– تشخیص باقیمانده سرطان بعد از درمان
– ارزیابی میزان پاسخ دهی به درمان
– بررسی و تعیین میزان مقاومت سرطان به درمان
وجود مقدار بالای این نوع از تومور مارکر ها می تواند نشانه ای از سرطان باشد اما به تنهایی معیار تشخیص سرطان نیست. یعنی شرایط غیر سرطانی هم میتواند باعث افزایش برخی از انواع تومور مارکر ها شود.
بنابراین در کنار اندازه گیری این تومور مارکر ها تست های تصویر برداری و بیوپسی نیز انجام خواهد شد.
زمانی که هدف از اندازه گیری تومور مارکر ها تعیین اثر بخشی درمان یا بررسی بازگشت سرطان باشد، سطح مارکرها در زمان های مختلف و در چند نمونه بعد از درمان بررسی خواهد شد. با این کار تغییر سطح مارکر در طول زمان مشخص می شود.
برخی از مارکرهایی که در طول زمان تغییر نمی کنند، باعث می شود فرد گزینه مناسبی برای هدف درمانی شود. برخی از مارکرها نیز در طول درمان یا بعد از آن جهش داشته و تغییر خواهند کرد.
تومورمارکرها در تعیین روند درمان و ارزیابی احتمال بازگشت دوباره سرطان بسیار مفید اند اما نمی توانند به طور قطع تعیین کنند که آیا فرد به سرطان مبتلاست یا خیر.
به عنوان مثال در سرطان پروستات که سطح PSA با تست آنتی ژن اندازه گیری می شود در غربالگری های سرطان پروستات استفاده می شود. با این حال بالا رفتن سطح PSA ممکن است به دلیل اختلالات خوش خیم پروستات باشد و یا سرطان پروستات ! بنابراین الزاما بالا بودن سطح PSA نمی تواند دلیلی برای ابتلای فرد به سرطان پروستات باشد.
تست تومور مارکر CEA یا آنتی ژن کارسینو امبریونیک
تست تومور مارکر AFP یا آلفا فیتو پروتئین
تست تومور مارکر Beta HCG
تست تومور مارکر CA 19_9 یا کربوهیدات آنتی ژن ۱۹_۹
تست تومور مارکر CA 15_3 یا کربوهیدرات آنتی ژن ۱۵_ ۳
تست تومور مارکر CA_ 125 یا کربوهیدارت ۱۲۵
تست تومور مارکر Free PSA یا آنتی ژن اختصاصی پروستات
عمده آزمایشهای تومور مارکر در آزمایشگاه رویش بصورت روزانه انجام و گزارش می شوند از جمله : CA 19-9 , CA15-3 , CA125 , CA72-4 , CEA , AFP , PSA , Free PSA , HE4 ، PTH که امکان بررسی سرطان در اندامهای مختلف را فراهم می نمایند.
نتایج آزمایش های فوق در موارد اورژانس ظرف مدت کمتر از 24 ساعت از زمان خون گیری آماده گزارش خواهند بود.
انواع تومور م ارکر ها
سرطان پستان
CA15-3
CEA
HER2
ER
PR
سرطان تخمدان
CA125
CEA
HE4
Beta hCG
Inhibin A &B
AFP
CA72-4
سرطان رحم و سرویکس(سرطان دهانه رحم)
CA125
CEA
سرطان ریه
CA125
CEA
Cyfra 21-1
NSE
سرطان روده
M2PK
CEA
CA19-9
CA72-4
سرطان معده
CEA
CA242
CA19-9
CA72-4
HER2
سرطان پانکراس
CA125
CA19-9
CEA
سرطان کیسه صفرا
CA19-9
CEA
سرطان کبد
AFP
CEA
CA19-9
سرطان پروستات
PSA
Free. PSA
سرطان بیضه
AFP
Beta HCG
CEA
سرطان مثانه
CEA
NMP22
سرطان تیروئید
CEA
Thyroglobulin
Calcitonin